ત્યાં સુધી - ભાનુપ્રસાદ ત્રિવેદી

તરું છું તામ્રપત્રમાં થકાય ત્યાં સુધી
ઠગ્યા કરું મને જ હું ઠગાય ત્યાં સુધી.

નિજી હતી એ જાતરા ને પારકાં ચરણ
ઉધાર માગતો રહ્યો મગાય ત્યાં સુધી.

કરી લીઘી છે સંધિ જાત સાથે ક્યારની
રહું છું ભાગતો સ્વ-થી ભગાય ત્યાં સુધી.

મને ડુબાડવામાં તને ભાન ના કે હું -
તને જ તાગતો રહ્યો તગાય ત્યાં સુધી.

ચળાવવાય એટલા થતા પ્રયત્ન, કે -
ચણાઇને ખડો હવે ડગાય ત્યાં સુધી.

અલ્પક રાતનાં ભર્યાં એવાં ભરણ નભે -
ફરકી નહીં સવાર પણ, જગાય ત્યાં સુધી.

સ્વરો ને વ્યંજનોની ઘોરમાં દટાઇ રહ્યો
હિમે દગોના થીજતો, ધગાય ત્યાં સુધી.

( આ ગઝલનો ભાવાર્થ મને બરાબર ના સમજાયો. તમે મદદ કરશો ? )